Priester Pradip

Vreugde als kracht

Bij de 3e zondag door het jaar C

Ik wil het vandaag met jullie hebben over een bijzondere kracht in ons geloof. Vaak hebben we het over de liefde, of over de hoop, maar laten we het nu eens hebben over de vreugde, jawel, de vreugde!

We zijn allemaal gelovig geworden, of gelovig gebleven, omdat we vreugde kunnen putten uit ons geloof. Het geloof in een God die liefde is, geeft ons hoop en doet ons leven in vreugde. Elke dag opnieuw zijn er redenen te over om dankbaar te zijn; er is de vreugde om een God die vergevingsgezind is, er is de vreugde om een God die Schepper is van zoveel goeds, er is de vreugde om mensen die ons nabij zijn, er is de vreugde om wat wij voor anderen kunnen betekenen, er is vreugde, lieve mensen, voel die vreugde!

Wie die vreugde voelt dankt God, die zingt een lied, die danst op straat, die zwaait naar de koe in de wei, die lacht en glimlacht, die hoort het kwetteren van vogeltjes, die laat de warmte van de zon toe op gesloten oogleden, die geniet van het verkwikkende water op de huid, die voelt de vrijheid van de wind door de haren, die gaat met lichte tred door het leven.

Wanneer wij hier wekelijks samenkomen is het om God te danken om die vreugde, om vreugdevol zijn Naam te prijzen, om de vreugde van het geloof met elkaar te delen. Voor wie het geloof enkel nog tot een last is geworden, voor wie het geloof enkel reden is om te klagen of om er zich aan te ergeren, die is zijn geloof aan het verliezen.

God wil niets liever dan vreugdevolle mensen zien. Het geloof is een ongelooflijke bron van vreugde. Te mogen geloven in de liefde van God schenkt ons kracht, sterker nog, de vreugde mag de kracht zijn van elke gelovige. Als gelovigen hebben wij geen energiedrankjes nodig, geen oppeppers of anti-depressiva, het geloof zelf geeft ons diezelfde uitwerking.

Beste Theofilussen, vrienden van God, laten wij de vreugde die wij voelen en krijgen door ons geloven niet voor onszelf houden, maar delen, zoveel mogelijk. Wij moeten niet verzwijgen waar onze diepere bronnen zijn, vanwaar wij onze diepste vreugde halen. Laat anderen ook maar die bron ontdekken, er is vreugde en levenskracht genoeg voor iedereen.

Het spreekt voor zich dat je niet met een zuur gezicht mensen kan gidsen naar de bron van vreugde. Zo vroeg de filosoof Nietzsche zich ironisch af bij het zien van het gelovige volk dat de kerk uitkwam, “Kijk naar die verlosten, zien zij er niet vrolijk uit?” Ik hoop toch, dat het aan ons, gelovigen, te zien mag zijn dat wij vreugde putten uit ons geloof.

Wees vreugdevolle gidsen, spreek met vuur en met een glimlach op de lippen, en toon ook met daden, net zoals Jezus, dat je een blijde, vreugdevolle boodschap te brengen hebt.

Ook vandaag moet het eeuwenoude schriftwoord in vervulling gaan, de boodschap dat deze wereld zal worden omgekeerd, dat eenvoudigen de belangrijksten worden, gevangen vrij, we tot inzicht zullen komen, dat er genade en vreugde zal zijn voor iedereen… Ik wens jullie die vreugde als kracht toe!