Bij de tweede zondag van de vasten B
Een vrouw reisde de hele wereld af op zoek naar de ware God. Ze onderzocht alle religies, las dikke boeken over God en luisterde naar heel veel mensen. Op een van haar reizen ontmoette ze een oud mannetje en vroeg hem: “Kunt u me vertellen of God wonderen doet?” Het oude mannetje zei: “’t is te zien hoe je ’t bekijkt. Wat verstaat u onder wonder? Sommige mensen denken dat het een wonder is, wanneer God doet wat mensen vragen. Maar ik ben ervan overtuigd dat het steeds een wonder blijft, wanneer mensen de wil van God doen.”
Het is inderdaad een wonder wanneer mensen de wil van God doen. De wil van God doen tot in het absurde toe! Het verhaal van Abraham en Isaäk blijft ons verwonderen. Hoe kan zo’n oude man, als Abraham, zo ver gaan? Hij had zijn land verlaten met Gods droom voor ogen. En hoe zijn Sara en Abraham niet ontgoocheld geweest dat ze geen kinderen konden krijgen. En dan hebben ze eindelijk een zoon… vraagt God nu juist die enige zoon aan hem te offeren!
Dat gaat ons verstand te boven. Ja, heel veel dingen uit ons christelijk geloof zijn niet logisch uit te leggen. Geloven op zich gaat ons denken te boven. Wie enkel maar met zijn verstand wil geloven zal er niet komen. Hoe kan een jonge joodse man die stierf aan een kruis tweeduizend jaar geleden de redding voor ons allen zijn? Hoe kon God het toelaten dat zijn enige zoon Jezus door mensen zo gruwelijk werd vermoord? Wat houdt dat in ‘opstaan uit de doden’? Vele vragen, leg het maar eens logisch uit.
Hoe kan je aan iemand uitleggen waarom je zoveel vrijwilligerswerk doet? Waarom je zoveel tijd stopt in het meehelpen uitbouwen van de parochie? Waarom je die persoon hebt uitgekozen om mee door het leven te gaan, en waarom niemand anders? Waarom zie je je kinderen graag, ook als het moeilijk is? Leg eens uit wat liefde is? De uitleg kan mooi zijn, maar is ze wel overtuigend als we enkel met ons verstand luisteren? Het hart heeft zijn redenen die het verstand niet heeft…
Geloven is geen vanzelfsprekend gegeven, het is met vallen en opstaan, met klimmen en dalen, de berg op, het dal in…
In die zin, en begrijp me goed, is geloven soms absurd, ga je soms tegen je verstand in, zoals die arme Abraham… Zijn hart was bij God, zijn verstand kon hij niet meer volgen. Geloven is soms absurd… Geloven is steeds de sprong wagen, je toevertrouwen aan de ander. Een stap in het onzekere zetten, springen naar een gebied waar het verstand het niet alleen voor het zeggen heeft. Geloven is durven vertrouwen dat met het hart ook een ander deel van de werkelijkheid te zien is.