Bij de 20e zondag (door het jaar A)
Door de mond van de profeet Jesaja zegt God ons: ieder die Mij liefheeft schenk ik vreugde in mijn huis van gebed. ’t Is niet omdat het een wat lastig evangeliestukje was dat ik over dat ene zinnetje uit de eerste lezing wil bezig zijn, maar ik bleef er gewoon bij haperen, het viel me op dat de profeet Jesaja het over de vreugde heeft wanneer alle volkeren in vrede zullen samenleven… Jesaja’s profetie is nog steeds niet uitgekomen, al blijft het wel duizenden jaren de droom van vele gelovigen, dat ooit eens alle volkeren in vrede zullen samenleven.
Of zoals een Perzische mysticus schreef in de twaalfde eeuw:
Mijn hart is een schaal voor elke vorm. Een klooster voor de monnik, een tempel voor idolen, een graasland voor gazellen, de Ka’ba van de pelgrims, de tafelen van de Thora, de woorden uit het evangelie, het boek van de Koran. Liefde is mijn geloof; het geeft niet welke weg haar kamelen ook volgen, de liefde blijft toch immer mijn godsdienst en geloof.
Of een andere sprekende tekst:
Elke beker vol lof, elk vat vol gebed, wordt geleegd in de grote oceaan, waar alle profeten, alle credo’s, alle godsleren samen stromen. Als slechts Een is, slechts Een te prijzen is, is in wezen alle religie één. Alle lof gaat op in het Licht van de Ene en keert in dit licht weer in elke vorm, in elk wezen.
Het woord religie betekent: samenrapen, samenvoegen, bijeenbrengen. De geschiedenis tot op vandaag leert maar al te vaak dat religies voorwerp en oorzaak zijn van splitsing, oorlog en haat. Zo spreekt niet alleen onze religie, maar ook elke andere religie zichzelf tegen wanneer ze innerlijk verdeeld is of niet overweg kan met een ander.
Vandaar dat het evangelie van vandaag wat lastig is, omdat we Jezus’ reactie niet goed begrijpen ten opzichte van die vrouw uit Kana. Jezus heeft moeten inzien dat er een groot geloof bestaat buiten de eigen godsdienst, dat andersgelovigen ook Gods genade kunnen ontvangen. De sleutel die ons aangereikt wordt om de deur naar de toekomst van religies te openen bij monde van de profeet Jesaja is heel eenvoudig: vreugde.
Wie gelovig door het leven gaat ontvangt veel vreugde, door de liefde van God die hij dagelijks ervaart, door de vrede die gevonden of bereikt wordt door het bidden, door de stille vreugde die je krijgt bij het gelukkig maken van een ander. Vriend en vreemde schenk ik vreugde in mijn huis van gebed, zegt God.
Wie vreugde vindt in het eigen geloof, kijkt met een helder oog naar de godsdiensten van andersgelovigen, en ziet dat de gelovigen daar ook veel vreugde uit kunnen putten. De toekomst van elk geloof ligt een deel in haar vreugde, want die maakt vrij, schenkt vrede, maakt mensen tot vrienden. Vreugde en vrede gaan hand in hand.
Wie vreugde ontvangt kan veel vreugde opbrengen en doorgeven. Als dat geen mooi getuigenis zou zijn van hedendaagse gelovigen dat zij vanuit Gods vreugde leven, en zo meer vrede brengen in een harde wereld en verwarrende tijd. Wie diepe vreugde leert kennen en de kracht van de vrede voelt maakt een nieuwe wereld mogelijk.