Priester Pradip

De wolk van het niet weten

Bij het feest van de Heilige Drie-eenheid, jaar C

“Ik kies voor mijn liefde datgene uit wat mijn denken te boven gaat. Waarom? Omdat God wel bemind kan worden, maar niet bedacht.” Zo schrijft de onbekende Engelse schrijver uit de veertiende eeuw in zijn boek ‘De wolk van het niet weten’. 

Het werkelijke kennen van God is als het binnengaan van een wolk van niet-weten. Gevoel, verstand, verbeeldingskracht, wil of zintuigen zijn niet geschikt om God te ontvangen. Alleen de ziel van de mens is naar Gods eigen beeld geschapen en daar ligt het raakvlak tussen God en mens. Alleen de ziel kan God ‘be-grijpen’. Het betekent niet dat je je verstand op nul moet zetten, of je gevoel moet negeren. Het gaat om de liefdeskracht die uitgezuiverd wil worden. Als je God wilt naderen, dan moeten alle menselijke vermogens verduisterd worden. Dat is aan de ene kant een techniek, maar aan de andere kant een werking die God zelf uitoefent als hij sommigen optrekt ‘de wolk in’. Het bijbelse beeld van Mozes die een wolk binnengaat om de onzichtbare en onkenbare God te ontmoeten is ook door zovele Godszoekers na hem op dezelfde wijze ervaren.

“Ik kies voor mijn liefde datgene uit wat mijn denken te boven gaat. Waarom? Omdat God wel bemind kan worden, maar niet bedacht.”

Het hoogfeest van de Heilige Drie-eenheid wil ons, gelovigen, oproepen om God niet links te laten liggen, omdat Hij zo moeilijk te beschrijven valt, maar zijn Naam, zijn Wezen te vieren als een liefdesmysterie, een dynamiek van liefde.

Vader-Zoon-Geest zijn maar woorden die ons de weg wijzen naar het diepere mysterie van het goddelijke in ons leven.

Vaak zeggen gelovigen: “Geef ons maar Jezus, die is gemakkelijk, die is een mens als wij. God en de heilige Geest, dat is te moeilijk voor ons…” Daar is inderdaad iets van, Jezus is heel concreet en duidelijk, terwijl God en de Geest verwijzen naar het mysterie, naar onzichtbare krachten, naar iets dat ons verstand te boven gaat.

In de islamitische godsdienst kent met de gebedspraktijk van het reciteren van de namen van God, de Wazifa’s of de 99 Schone Namen van Allah. Vele namen kunnen ook wij gebruiken om onze God te omschrijven: Ene, Barmhartige, Vredevolle, Schepper, Machtige, Allerhoogste, Beschermer, Licht, Gids, Wijze, Sterke, Eeuwige…

De honderdste naam is onuitspreekbaar en wordt pas geopenbaard in het leven van Hierna. De honderdste naam vat het volledige wezen van Allah samen en geen sterveling kan die nu al op aarde kennen…

Tot zover tasten we in het duister in de wolk van het niet weten, maar worden we verlicht door datzelfde liefdevolle mysterie.