Priester Pradip

Ik zie de hemel opengaan

Bij de 7e Paaszondag jaar C

De heilige Stefanus is de eerste martelaar van het christendom. Hij was door de apostelen als diaken gewijd en aangesteld om de aalmoezen eerlijk te verdelen onder de weduwen. De apostelen konden zich zo concentreren op preken en lesgeven. Stefanus werd gestenigd nadat hij in Jeruzalem de hogepriester en de oudsten had beschuldigd van moord op Jezus. De joden konden niet overweg met de verklaring van Stefanus dat hij de hemel zag opengaan en daar Jezus aan Gods rechterhand zag. Dit visioen gaf Stefanus de kracht om zijn moordenaars vergiffenis te schenken toen hij gestenigd werd. Zoals Jezus aan het kruis zijn geest in Gods handen toevertrouwde, zo bad Stefanus: ‘Jezus, ontvang mijn geest…’

Stefanus zag de hemel opengaan. Toen donkere wolken boven zijn leven kwamen te staan, was er een lichtpunt, scheurden de wolken open en zag hij een glimp van de komende wereld.

Jan van Opbergen schreef daar ooit een mooie liedtekst over: “Ik zie de hemel opengaan, de aarde in het licht van mensen die elkaar zien staan, Gods eigen aangezicht. Ik zie de wereld omgekeerd, het laagste bovenaan, het ongeziene in het licht, uit niets groeit Gods bestaan. Ik zie het lang beloofde land, waar alles wordt gedeeld, van grond en licht, van steen tot brood, wij zijn Gods evenbeeld. Ik zie een stad van puur kristal, de leugens zijn voorbij. Wij leven in doorzichtigheid, Gods waarheid leven wij. Ik zie de aarde vol sjaloom, de ongeest weggeleefd. Ontmaskerd staan wij voor elkaar. En zie: de vrede leeft. Ik zie de wereld sabatklaar, als bruid van God getooid. En dan begint het Jubeljaar, de schepping is voltooid.”

Ook al leven wij in een verdeelde en gebroken wereld, ook al weten wij dat onze realiteit ver af staat van het hemelse visioen van een nieuwe wereld, wij geven als christenen de moed nooit op om te blijven geloven, te blijven hopen dat ooit eens, God weet, een nieuwe wereld komen zal waar brood genoeg en water stroomt voor allen… waar mensen in vrede en van liefde leven…

Wij christenen, volgelingen van Jezus, actieve leden van de Jezusbeweging zullen nooit ophouden, ook al spreekt de meerderheid ons tegen, om te dromen en te werken aan een betere wereld voor allen. Hoe complex onze samenleving ook geworden is, hoe moeilijk de tijden ook zijn waarin wij leven, wij kiezen heel duidelijk om de weg van de liefde te volgen.

“Dat een nieuwe wereld komen zal waar brood genoeg en water stroomt voor allen. Daar bouwen wij veilige buurten, wonen dooreen in wijken van vrede, in schaduw van bomen. Geen kinderen zullen daar sterven, oude mensen maken hun dagen vol. Wij zullen niet voor de leegte zwoegen, geen kinderen baren voor de verschrikking. De wolf en het lam zullen weiden tezamen: wij leren de oorlog af. Dat een nieuwe wereld komen zal… (Huub Oosterhuis)