Bij de 5e zondag in de veertigdagentijd jaar C
Het is raden naar wat Jezus schreef in het zand… zijn het de zonden die door een zuchtje wind zullen verwaaien? Iemand vergeven, is die persoon nieuwe kansen schenken, is tonen hoeveel liefde jij kan opbrengen.
Zo was er eens een monnik die een ernstige fout beging. De andere monniken lieten een wijze kluizenaar halen om een gepast oordeel uit te spreken. De kluizenaar weigerde om mee te komen, maar na veel aandringen gaf hij toe. Voordat hij vertrok nam hij een emmer en boorde er verscheidene gaten in. Vervolgends vulde hij de emmer met zand en begaf zich naar het klooster. De abt die hem binnen zag komen, vroeg wat dit te betekenen had. ‘Ik ben gekomen om over mijn naaste te oordelen,’ zei de kluizenaar. ‘Maar mijn zonden sijpelen achter mij weg zoals het zand uit deze emmer. Maar omdat ik niet achteromkijk en niet op mijn eigen zonden let, ben ik gehaald om over mijn naaste te oordelen!’ De monniken zagen er meteen van af hun medebroeder te straffen.
Iemand vergeven, is die persoon nieuwe kansen schenken, is tonen hoeveel liefde jij kan opbrengen.
Enkel met liefde wordt de steen in onze hand een hoopje zand…
Bekijk hier een fragmentje uit een Jezusfilm over vergiffenis.