Priester Pradip

Charles de Foucauld

Bij de 12e zondag door het jaar C-cyclus

Van de drieëndertig levensjaren van Jezus
weten we het meeste uit zijn openbare leven
en dat waren zijn laatste drie jaren.
Over de kindertijd van Jezus is heel weinig bekend
en we weten niets over de periode van tussen zijn twaalf en dertig jaar.
Over deze achttien jaren bestaan de vreemdste theorieën,
maar laten wij het houden op het verborgen leven van Jezus,
de ongekende jaren…
Door de navolging van dit verborgen leven van Jezus,
in alle eenvoud, weg van de grote massa,
maar verbonden met wie dicht bij je leeft
en in grote verbondenheid met de God waarin je gelooft,
is Charles de Foucauld vorige maand (15 mei) heilig verklaard.

Charles de Foucauld is geboren in 1858 in Straatsburg.
Hij groeide op in een welstellend gezin, een familie van militairen.
Zo lag het ook voor de hand dat Charles militair zou worden.
Het geloof dat hij van zijn grootmoeder heeft meegekregen
ging wankelen tijdens zijn studies.
Zo schreef Charles later over die periode:
“Twaalf jaar lang heb ik niets ontkend en niets geloofd,
ik wanhoopte aan de waarheid en ik geloofde niet in God.”
In 1880 werd hij als luitenant naar Algerije gestuurd.
Hij had zijn liefje uit Frankrijk in het geheim meegesmokkeld
en werd al na vier maanden
wegens zijn slechte levenswandel uit de militaire dienst ontslagen.
Maar ondertussen was Charles verliefd geworden op Noord-Afrika.
Daar ontdekte hij andersgelovigen
en hun verbondenheid met het goddelijke.
Zijn interesse voor religie was teruggekeerd.
De werkelijkheid van het geloof werd voor hem geleefde praktijk:
een antwoord op ervaring van goddelijke aanwezigheid.
Dat antwoord was voor Charles overgave, onderwerping:
islam in de oorspronkelijke betekenis van het woord.
De rest van zijn leven zou Charles wonen bij de Touaregs,
een nomadenstam aan de rand van de Sahara.
Charles wilde een orde van monniken stichten
die in kleine gemeenschappen zouden leven
naar het voorbeeld van het verborgen leven van Jezus.
De orde is er niet gekomen tijdens zijn leven, wel daarna.
Het dorpje Tamanrasset werd aangevallen door een vijandige stam
en Charles werd op 1 december 1916 gedood door een kogel.

De spiritualiteit van Charles de Foucauld leeft nog steeds voort,
heel zeker dankzij René Voillaume
die de orde van de Kleine Broeders van het Evangelie stichtte
en wereldwijd deed groeien.

Het gedachtegoed van de heilige Charles de Foucauld
kan ook ons tot nadenken stemmen in het navolgen van Jezus:

• Jezus navolgen in alle eenvoud en verborgenheid,
zoals Jezus zelf 18 jaar in het verborgene bleef,
verbonden met medemensen en God.
• Getuigen van Gods Aanwezigheid,
verkondigen zonder grote woorden of opvallende daden,
maar door zelf aanwezig te zijn als verwijzing naar het goddelijke.
• Volledige overgave aan Gods wil en verlangen Hem lief te hebben.